ไตรมาสแรก แน่นอนว่าระดับฮอร์โมนที่เพิ่มขึ้นตั้งแต่เริ่มตั้งครรภ์นั้น มักส่งผลให้คุณมีอารมณ์แบบขึ้นๆ ลงๆ นอกจากขี้หงุดหงิดและขี้รำคาญแล้ว ยังกลายเป็นคนขี้ใจน้อย แถมเอาแต่ใจตัวเองด้วยค่ะ หลายคนอยู่ๆ ก็ซึมเศร้า อ่อนไหวและร้องไห้ฟูมฟายไร้เหตุผลได้อย่างง่ายดายรวมๆ กับความกังวลเรื่องตั้งครรภ์ และอารมณ์ทางเพศก็ไม่ค่อยคงที่เสียด้วยสิ

            ไตรมาสสอง ผ่านสามเดือนแรกไป เริ่มมีความสุขกับตัวเองและรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นค่ะ เพราะสามารถปรับตัวเองให้เข้ากับความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นได้ ที่สำคัญรู้สึกถึงอีกชีวิตที่ส่งสัญญาณสื่อสารกับคุณอยู่เรื่อยๆ ยามที่ลูกดิ้น หลายคนเริ่มตระเตรียมของใช้สำหรับเจ้าตัวน้อยกันแล้ว แต่บางครั้งก็รู้สึกเหงาๆ อยู่เหมือนกันที่ต้องห่างจากงานที่รัก และเพื่อนร่วมงานที่เมาท์แตกกันอยู่ทุกวัน แถมยังมีอาการไม่สบายตัวจากการปวดเมื่อยตามร่างกายตามมาอีก เครียดได้นะคะแบบนี้

            ไตรมาสสาม สามเดือนสุดท้ายของการตั้งครรภ์ แม่ๆ หลายคนตื่นเต้น เริ่มนับถอยหลังวันที่จะได้เจอหน้าเจ้าตัวเล็กแล้ว อีกใจหนึ่งทั้งเครียดทั้งกังวลเรื่องการคลอด จะคลอดแบบไหนดี ต้องเตรียมตัวอย่างไรบ้างนะ ลูกเราจะสมบูรณ์ดีหรือเปล่า การคลอดจะราบรื่นไหม แล้วเราจะเลี้ยงลูกอย่างไรดี บางคนเครียดจนเก็บไปฝันกันเลย สารพัดคำถามและข้อสงสัยพรั่งพรู

ผลกระทบของอารมณ์เปลี่ยน

   เมื่อไหร่ก็ตามที่แม่ท้องรู้สึกเครียด อาจจะเกิดหัวใจเต้นเร็ว เจ็บท้องก่อนกำหนด หลอดเลือดตีบลง ความดันโลหิตสูง ทั้งที่โดยปกติแล้วแม่ท้องก็มีโอกาสเกิดความดันโลหิตสูงอยู่แล้ว ความดันที่เพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อย ก็อาจส่งผลต่อร่างกายแม่ท้องได้แล้ว ยิ่งเครียดมากและรู้สึกแบบนี้บ่อยๆ อาจทำให้เกิดผลเสียหลายอย่างกับลูก เช่น น้ำหนักตัวน้อยเมื่อแรกคลอด เด็กคลอดก่อนกำหนด มีการเรียนรู้และปรับตัวได้ช้ากว่าที่ควรจะเป็น มีพื้นฐานทางอารมณ์ที่ไม่ค่อนดี อาจทำให้เป็นเด็กเลี้ยงยาก งอแง ขี้งอน โมโหง่าย ร้องไห้เก่ง และมีปัญหาอื่นๆ แต่หากว่าแม่เกิดความเครียดเพียงเล็กน้อยจะส่งผลตรงกันข้ามเลยค่ะ นั่นคือ การที่ลูกรู้จักอดทนต่อความเครียดระหว่างการคลอดได้ดีขึ้น ใช่ว่าความเครียดจะมีผลเสียเสมอไป 

Cr: http://siam-healthy.blogspot.com/